stixoilx

Ζίπαν ζίπ η κάρδιαμ γομάτον' όνερα
λάσκεται απάν σα παρχάρεα σα κρύα νερά

Κάθουμ' ώρας και νουνίζω μικρόν πούλοπομ'
την ανάσας να έρται κρούει απάν σον πρόσωπομ

Να τερείς μεν και να σκίεις μεν μασέρ κοφτερόν
να σασέβω να μη εξέρω που κές να τερώ

Να τρομάζω και να στέκω άμον ιαντζούις
να ανοίγω τα σερόπαμ και κει απές να ρούεις

Να ερχεσαι γρυβών τς απάνι μ' να σφιγγ'ς να τσιχρώντς
τα ντερτια ντο ειν' απεσ ιμ ολα να λαρωντς.