Έταιρον κι η Λυγερή παν' όλεν τον ποταμόν. Έταιρον επέρνιξεν και η κορ' 'κ' επόρεσεν. - Πέρνιξο με, Έταιρε, το τσιαρκούλι μ' δίγω σε. - Νια περνίν περνίζω σε, νια τσιαρκούλιν παίρω σε. - Πέρνιξο με, Έταιρε, το ζωνάρι μ' δίγω σε. - Το ζωνάρ' ς τ' εσόν ας εν, άλλο τάγμαν τάξο με. - Πέρνιξο με, έταιρε, το βραχιόλι μ' δίγω σε. - Ντο νά φτάγω τ' άκλερον, τ' άψιμον να καίει ατό. Άλλο τάγμαν τάξο με κι εγώ 'σεν περνίζω σε. - Ασήν ψη μ' κι ανέτερα, τ' άλλα όλια δίγω σε. Ασό χέρ' επέρπαξεν κι ατέν πέραν έσυρεν. - Δος με, κόρη, ντ' έταξες, την φιλιάν ντ' ετάγαμε. - Έμπρια μουν λιβάδια είν', πάγω εκεί και δίγω σε. - Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξεκαμπανίσταμε. Δος με, κόρη, ντ' έταξες, την φιλιάν ντ' ετάγαμε. Τ' έμπρια μουν κοιλάδα ειν', πάγω εκεί και γίγω σε κι εκεί πέραν κώμια ειν', πάγω εκεί και δίγω σε. - Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξεκαμπανίσταμε, αρ δος, κόρη, ντ' έταξες και ντ' εσυνετάγαμε. - Διέξ 'τ ατόν τη σκυλ' τον γιον, εγώ δεν 'κι διγ' άτον!...
No Response to "Έταιρον κι η Λυγερή"
Δημοσίευση σχολίου