stixoilx

Οσημερον τρανον χαραν
Εφωταξεν η μεραν
Αμον αητενς εν ο γαμπρον
Η νυφε περιστέρα

Νυφουλα μου το νυφικος
Απ’ οθεν εν παρμενον
Ένα κομματ’ εν ουρανου
Αγγελ’ εχνα ραμμενον

Καμαρωτος κρατει ο γαμπρος
Νυφουλα μου το χερις
Συντροφος εντον σην ζωης
Και σην εγαπην ταιρις

Γαμπρε την νυφε ν’ αγαπας
Παραδες να της δινεις
Όμως μην το διανοηθεις
Τα πιατα να της πληνεις