ένα μουσικό blog που απευθύνεται κυρίως στον ποντιακό πληθυσμό αλλά και σε όποιον αγαπάει την ποντιακή μουσικη παραδοση. ένα blog με στιχους από ποντιακά τραγούδια

κάλαντα Πρωτοχρονίας

Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου κι αρχή του χρόνου.

Πάντα κάλαντα, πάντα του χρόνου πάντα του χρόνου.

Αρχή μήλον εν κι αρχή κυδών εν κι αρχή κυδών εν

Κι αρχή βάλσαμον το μυριγμένον το μυριγμένον.

Εμυρίστεν ατό ο κόσμος όλον ο κόσμος όλον.

Για μύριστ ατό και εσύ αφέντα καλέμ αφέντα.

Λύσον την κεσέ σ και δος παράδας και δος παράδας.

Κι αν ανιοιείς μας χαράν σην πόρτας σ χαράν σην πόρτας σ.

Ευχές Χρόνια Πολλά, πάντα και του χρόνου Καλή χρονία και σ όλα τα σπίτ(ι)α υείαν κι ευλοίαν

κάλαντα Χριστουγέννων

Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον
χα, καλή ώρα, καλή σ' ημέρα
Χα, καλόν παιδίν οψές γεννέθεν
οψές γεννέθεν, το βράδ' αργάτε.

Το εγέννεσεν η Παναΐα
Το ανάθρεψεν αεί Παρθένος.
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάρι
εκατήβεν σο σταυροδρόμι.

Έπιασαν άτό' οι σκύλ' Εβραίοι
χίλ' Εβραίοι και μίλ' Εβραίοι.
Ασ' σα κρέντικα κι άσ' στην καρδίαν
γαίμα έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν.
γαίμα έσταξε, εμυροστάθεν.

Εμυρίστεν ατ' ο κόσμον όλον
για μυρίστ' άτό και σύ αφέντα.

Σύ αφέντα, καλέ μ' αφέντα
έμπα σoν οντάν κι ελά σην πόρταν.
Φέρ ουβάς και λεφτοκάρυα.
Κι αν ανοί'ς μας χαρά σην πόρτα'ς.

Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον
χα, καλή ώρα, καλή σου μέρα.
Χα, καλόν παιδίν οψέ 'γεννέθεν.
Οψέ 'γεννέθεν, ουράνοστάθεν.

Τον εγέννεσεν η Παναΐαν
τον ανέστησεν Αγιά-Παρθένος.
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν
χρυσοπούλαρον και ανεμοπούλαρον.

Εκατήβεν σο σταυροδρόμιν
ερπαξαν ατον οι χίλ' Εβραίοι
χιλ' Εβραίοι και μύρ' Εβραίοι
χίλ' Εβραίοι και μύρ' Εβραίοι.

Ασ' σα Αρχαντίκα και ασ' σην καρδίαν
γαίμαν έσταξεν, γλεήν κι εφάνθεν.
Εμυρίστεν ατ' ο κόσμον όλον
για μυρίστ' ατό και εσύ αφέντα
άη αφέντα, καλέ μ' αφέντα.

Δέβα σο ταρέζ κι έλα σην πόρταν
δώσ' με το παχτσίς κι ας πάω δεβαίνω.

Το Παράπονο μ'

Τραγωδω μανα μ' τραγωδω
σ' εμεν κι ιγευ να κλαιγω,
και το ντερτ ντο εχω
απες σην ψυ μ'
σιναν θα πρεπ' να λεγω.

Γιατι Θεέ μ' εφορτωσες
σ' εμεν ντερτεα και πονεα
σ' αβουτον κοσμον ουλ ζουν
γιαμ κ' εχω και εγω χρονεα.

Πεισον Θεέ μ' αμον ντ' εξερτς
και λαρωσων τα πονεα μ'
δωσ με χαρα να χαιρουμε
και πλεθυνων τα χρονεα μ'.


αφοι Ιωαννίδη

Τικιλ Τικιλ τα γολγόνια

Τικιλ τικιλ τα γολγονια
κρουει τ' αλογοπο μου,
περ' την στραταν ντο ξερ' μονον
ντο παει για τ' αρνοπο μου.

Κρυφκουμε κ' ελεπνε με
τ' ονεμα μ' αηδόν ειναι
η λαλία μ' εν γλυκη
η καρδεα μ' καρβον ειναι.

Ελα πουλι μ' λεγω σεν
ριζα μ' ποδεδίζο σε
θ' εχω σεν απες σα τσιτσεκεα
θα χαρεντερίζω σεν.

Εμορφα ειν' τα κορτσοπα
ντ' εσ τ' εμον η πεθερα
αμον ανοιξης τσιτσεκεα
ντο καθουν σα κλαδοπα.


αφοι Ιωαννίδη

Σεβντας Λόγια

Θα εφταγω σιδερεν καρδεα
γεραδες να μην φερει,
σα ντερτεα σα παραπονα μ'
ολεα να υπομένει.

Τα τραγωδιας στειλω σε
γοματα σεβντας λογια
κι απες σα τραγωδιας ημ
ειναι τα ντερτεα μ' ολεα.

Ασιν σεβνταν ερρωστεσα
νυχταν ημεραν κλαιγω
το ντερτ ντο εχω σην καρδεα μ'
καναν κ' εχω να λεγω.

Την νυχταν οντες τραγωδω
εβγα σο παραθυρισ'
ορεασον παιρνεσε χαμπαρ'
η μανας και ο κυρης.


αφοι Ιωαννίδη

Τη μανας η καρδια

Χρονια και χρονια
η μανα,
αναμεν το παιδιν ατς
ντο να ινουμε,
αναμεν το παιδιν ατς
βαϊ να λεΙ εμεν.

Θελ' να ελεπε
κ' υστερα
να παραδειν την ψυν ατς
ντο να ινουμε,
να παραδειν την ψυν ατς
βαϊ να λεϊ εμεν.

Λυεται αμον
χιονονερο
τη μανας η καρδια
ντο να ινουμε
τη μανας η καρδια
βαϊ να λεϊ εμεν.

Οντες χαιρεται
η ξενιτεια
τ' ατινες τα παιδια
ντο να ινουμε
τ' ατινες τα παιδια
βαϊ να λεϊ εμεν.

Λαμπρης καμπανα
κωδονιζ'
ση ψυς τα παρασταρεα
ντο να ινουμε
ση ψυς τα παραστεαρεα
βαϊ να λεϊ εμεν.

Οντες ερχουνταν
εμορφα
ασο γιον ατς χαμπαρεα
ντο να ινουμε
ασο γιον ατς χαμπαρεα
βαϊ να λεϊ εμεν.



αφοι Ιωαννίδη

Μήλον ροδοκόκκινον

Σην Καζαρμαν
οπισ και κα
μερωνει ξημερωνει,
αετς δεβαζω τον καιρον μ'
με την εγαπ' τεσονι.

Μηλον το ροδοκοκκινον
με την εγαπ' τεσονι.

Τα χειλιασ' ροδοκοκκινα
και η τσεχρες φεγγαρι,
γουρπαν σε σεν να εινουμαι
εγω το παλικαρι.

Μήλον το ροδοκοκκινον
εγω το παλικαρι.

Ελα παπορ, ελα παπορ
ελα γιαλον, γιαλονι,
ελα φερω τ' αρνοπο μ'
και δεβα σο καλονι.

Μηλον το ροδοκοκκινον
και δεβα σο καλονι.



αφοι Ιωαννίδη

Τ' αρνοπο μ' αναμένω

Ρασια ντο συριζετε
ποτεμεα ντο βοατε
θα ερτε το μικρον
τ' αρνι μ'
και απε σας φογατε.

Ρασια σα ρασια
λασκουμε
σα καλυβοπα μενω
οθεν κεκα βραδιασκουμε
τ' αρνοπο μ' αναμενω.

Ρασια και ρασοκεφαλα
δωσ' τε τ' αρνι μ'
λαλιαν,
πεϊτε το αναμενα το
μ' οματεα σεβνταλια.


αφοι Ιωαννίδη

Μάνα μάνα

Μανα μανα α μανα
μανιτσαμ' μανα
εθαρνα εν η καρδια μ'
ωχ να λεϊ εμεν.
τ' ομετεα μ' εθολωσαν
ασιν αροθυμίαν,
ωχ να λεϊ εμεν.

Απελπισμενος ο αχαρον
απελπισμενος ο αχαρον
επιγα σον γιατρον
ωχ να λεϊ εμεν.
Ατος αμον ντο ειδε με
ετερνεν τον Θεον,
ωχ να λεϊ εμεν.

Την ψυ μ' ερθαν να παιρνε,
εσεν πα κι πονουν,
ωχ να λεϊ εμεν.
Ολοερα σο ματεα μ'
ολοερα σο ματεα μ'
αγγελ μανα πετουν,
ωχ να λεϊ εμεν.

Το χερι σ' μανα δωσ' μα
το χερι σ' μανα δωσ' μα
ας κλεισκουμε φιλω
και εσεν ευχαριστω.
Τ' οματεα μ' ελα
κλειδα κι ας αποχαιρετω
κι ας παγω σον Θεον.

lx place













home | about me |contact| σχετικά | η λυρα του πόντου | χοροί | ποντιακή διάλεκτος | γενοκτονία | ανακοινώσεις

------------------------------------------------------------------

last update: 30/07/2010