ένα μουσικό blog που απευθύνεται κυρίως στον ποντιακό πληθυσμό αλλά και σε όποιον αγαπάει την ποντιακή μουσικη παραδοση. ένα blog με στιχους από ποντιακά τραγούδια

βοηθήστε την σελίδα μας

αν σας άρεσε η ιστοσελίδα αυτή και την βρίσκεται ενδιαφέρουσα και θέλετε να την διαφημίσετε, τότε σας δίνεται η ευκαιρία να το κάνετε

να πως.....


για να βάλετε το "banner" της stixoilx στην σελίδα σας ακολουθήστε τα βήματα παρακάτω:

1. κάντε κλικ με το δεξί πλήκτρο του ποντικιού πάνω σε αυτήν και επιλέξτε «Save Picture as...» (αποθήκευση εικόνας ως ...),



2. ανεβάστε την στην σελίδα σας βάζοντας σαν link προορισμού (δηλαδή κάνοντας κάποιος κλικ πάνω της να πηγαίνει στην σελίδα μας), την stixoi lx.

το Link μας είναι http://stixoilx.blogspot.com/

αυτό ήταν . τίποτα το δύσκολο

ευχαριστούμε πάρα πολύ

και αν θέλετε ανάφερε τε μας τις σελίδες σας στα σχόλια .

Αρνοπομ' ματοσινιχον

αρνοπομ' ματοσινιχον
καρφιτσοσον απανις
πολλα εμορφος ειναισαι
με τ' ασπρο το φιστανις.

ελα επαρα τα δεκροπαμ'
γομωσο το λαϊμις
σον νους να ερχουμαι αρνιμ'
οντες διψας και πινεις.

σ' οματεας σον παραδεισον
σην ψυσ' αγγελ χορευνε
πουλοπομ' τ' οματοπα μου
εσεν' αραευνε.

ελα πουλιμ' και ας εργυσες
μονον ντ' ερθες κανοιτε
γαι τεσεν η υπομονημ'
καμιαν κι τελειται.

Και αμον τσαρταχοστουλαρον

και αμον τσαρταχοστουλαρον
η ψυμ' ντερτεα φωρτουται
και αμον δεντρον σον ανεμον
νε γιανιζ' νε τσακουται.

και αν εγραφτα απαν σο χαρτιν
ντ' εσυρα για τεσενα
θα ετελειτουν το μελαν
θ' εγρασκουντουν η πενα.

και πονω και για τοι δυς εμουν
εσυ μη κλαις τσικαριμ'
εσυ μη κλαις χιονονερομ'
εσυ μη κλαις παρχαριμ'.

και τη καρδεας τα διεταγματα
καστρα παρτα κρεμισνε
και που σταματα ο νους
ατα φωλεαν χτισνε.

Οντες εγεννεθεν ατε

οντες εγεννεθεν ατε
το ποταμιν εσταθεν,
να τερει την εμορφιαν
σον κοσμον ντο εφανθεν.

οντες εγεννεθεν ατε
ο ηλιον πα εντραπεν
ασ' ατεν επερε φως
ατος για να μην χατε.

οντες εγεννεθε ατε
τ' ασκεμον εμαρεθεν
κα ιενταμαν με τ' ατεν
η σεβνταν εγεννεθεν.

οντες εγεννεθεν ατε
αγιασεν η μαναν ατς
σον παραδεισον απες
χρυσον η καμπαναν ατς.

Οντες εμνε εγω πεκιαρτς

οντες εμνε εγω πεκιαρτσ
σα κοριτσεα εμνε εγω πελας
επινα πολλα ρακιν
και χαιρουμνε την ζωην.
μονο τρανα μουχαμπετεα
εξερνα και κ' ειχα ντερτεα
και σον χορον τι τρυγονας
κρατνα το χερ τη Παρσονας

σα κορτσοπα σα νυφαδες
ενοιγα τρανα σεβνταδες
και σ' ορμανεα τα τρανα
παντα εποινα παλλαλα.
τωρα εδεβανε τα χρονεα
και σην καρδεαμ' εχω πονεα
πανε και τα μουχαμπετεα
πεμναν βασανα και ντερτεα.

ξαν θυμουμαι τα παλεα
σην καρδεαν κρουει μαχαιρεα
παλικαρ επεμνα τρανον
τωρα επεμνα το μισον.
το ποδαρεα κι κρατουνε
γερασαν και κι πορουνε
να χορευω την τρυγωναν
αλλο μετ' εσεν Παρσονα.

Το κοριτσ επερ' ατο

το κοριτσ ντ'εγαπαν
ασ' αφκα την μαχαλαν
ατωρα επερ' ατο
η μαναμ' να εν καλα.

κοκορακια εχαλασεν
ο κυριμ' για την χαραν
τοι φιλτς ιμ εκαλεσεν
κι ελογαρτσεν την παραν.

η κεμεντζε επαιζεν
ο κοσμον εχορευε
μανα η νυφε τεσον
σην εγγαλεαμ κονευεν.

Παναϊα Σουμελα σεν
ινανεψα πολλα
το θαμας εποικεσα
γομωσες την ψυμ' χαραν.

Τιμα την μανα και τον κυρ

τιμα την μανα και τον κυρ
και χαρον μη φογασε
οντες περτσ την ευχην ατουν
ησυχος θα κοιμασε.

ζωην αση ζωην ατουν
ατοι εσεν εδωκαν
σην ψυν και σο κορμιν ατουν
χιλια μαχαιρια εντοκαν.

κι οντες θα ερτε καποτε
τη παστονι η ωρα
εσυ ντο πρεπ και ηυε να εφτας
μ' εφταει ατο η χωρα.

θυμεθ' ντο εισαι ανθρωπος
και απ΄ατους πλασμενος
αν κι εφτας το χρεωσης
ανθρωπος πας χαμενος.

ΜΑΝΙΤΣΑΜ ΕΧΠΑΡΑΓΑ ( Κώστας Θεοδοσιάδης )

Μανίτσαμ εχπαράγα άψιμον εν εκάγα 
τα τήνες η εγάπη – πολλά τρανών 
κι επόρω να κοιμούμαι ατέν πάντα θυμούμαι 
σ’ομάτοπαμ τα δάκρια – πάντα γομών. 

 Όθεν πάω και στέκω έμπριαμ θαρρώ ελέπω 
τατήνες την θωρέαν – κ’ανασπαλώ 
σο νούμ κι ας σην καρδίαμ κι θα βγαλώ καμίαν 
με’τάτο την εγάπην – πάντα θα ζώ. 

 Η κάρδιαμ ματωμένων ας σην σεβτιάν καμένων 
ατσιά κανείς εγρύξεν – ντ’άγνα πονό 
ερούξα σην σκοτείαν τσιούξωμε Παναϊαμ 
εγάπην ες και έχω – τ’άρνην τ’εμόν. 

 Στίχοι – Μουσική : Κώστα Θεοδοσιάδη

Χαράντα σο χωρίον

παιζ' ο ζουρνας
κρουει το νταουλ
την νυφεν πανε παιρνε
την νυφεν την καλοβουλον
κα ιση γαμπρου θα φερνε.

τι, τι, τι, τι, τι,
τι,τι, τι, τι, τι,....

δυημερα τριημερα
χαραντα σο χωριον
θ' ανοινε νεον σπιτικον
θ' εφτανε αλλον βιον.

τι, τι,....

κλαινε και αποχωριγουνταν
η νυφε με τ' αδερφεατς
αλλα αδερφεα θα εφταει
ολα τα αντραδερφεα.

τι, τι, ....

αμον αήτος εν ο γαμπρον
η νυφε περιστερα
η νυφε χαμογελασεν
και εφωταξεν η μεραν.

τι, τι.....

Θα σπίγκω

θα σπιγκω, σπιγκω
και κοφτω τρυγοναμ'
την ανασας
να δειγω φιλεμαν
ζωης απες σα ψυας τ' ασπρας.

θεριον εν το σεβνταλουκ
εποικες ατο ψιλλον
τρυγοναμ' ασο τερεμα
εψοφεσεν ο σκυλον.

θα σπιγκω, σπιγκω εθαρω
πουλιμ' εσεν θα γλινω
δυο χρονεα κι εφεκες με
το σπαρελις να λεινω.

θεριον εν ........

θα σπιγκω, σπιγκω κα ικοφτω
τη καρδεασις τον χτυπον
κανεις σον κοσμον κι εποικεν
αμον εμεν αεικον.

θεριον εν ....

θα σπιγκω, σπιγκω εθαρω
την καρδεας θα τσουμπιζω
το στιπον και πικρονεμας
πουλιμ' θα κατενιζω.

θεριον εν ....

Όλιτσκα

η Ολισκα ασο Σοχουμ'
αλισφερις εποινε
και τη καρδιας το χρυσαφ
ενα παρα εδεινε.

αχ, Ολισκα καημεντσα
πολλα τυρανισμεντσα
επουλτσες ολα σο παζαρ
κι επεμνες πεινασμεντσα.

ολα τ' ασημοποτηρατσα
χαλια και σεντονεα
εξεγκεν ατα σο παζαρ
με δεκρεα και με πονεα.

αχ, Ολισκα....

επουλνε τα εργοχειρατσ
τα λαμπο κεντημενα
τα ονειρα τη Ολιτσκας
επενανε χαμενα.

αχ, Ολισκα...

Τανταλα

μετά το τέλος καθε στιχου ακολουθει το '' τανταλα τουντουλου''
εντοκεν το χαλαζ, τανταλα τουντουλου
κερασεα πουθεν κι εφεκεν, τανταλα τουντουλου

φαβατα και κοκκια,
σην γην βαθεαν φεκεν,

εντοκεν το χαλαζ,
και εγεντον χαλαρδια,

κι η μαμσα η λαζαραβα,
εσειρνε τα μαλλια,

εντοκεν το χαλαζ,
και εχαθαν τα κερασεα,

να λει εσεν Νικολα,
να λει τεσον την ρασεα,

τα ντερτιας κι κανεθαν,
παγνε και τα κερασεα,

βέχω - βέχω

και σεβνταν εχω
σεβνταπουλον και
σεβνταλις γυριζω
και σεβνταν εχω
σο καρδοπομ'
και πως θα ταγιανιζω.

βεχω, βεχω ξεροβεχω
κοιμαι κα τ' αρνοπομ' κι εχω
και με τι ματιμ' τα δεκροπαμ
το μαξιλαριμ' βρεχω.

και ριζαμ' κρυο νερον εισαι
να σαν που αν και πειντσε
και να σαν που αγκαλασκεται
ους να μερων κι αφηντσε.

βεχω, βεχω.....

αμον τ' αχορταρεα σην γην
ντο θελνε το νερονι
και θελω σουμαμ' να εχωσε
αποψ ους να μερωνει.

βεχω, βεχω.....

και τα μαλλοπας πενταπλεχτα
απαν σο μυας κοινταν
τυλιγουνταν σην γουλα μου
αμον οφιδεα εινταν.

βεχω, βεχω......

και ολ αγαπουν το σεβνταλουκ
ολ θελνε τη νυφαδες
και εγω ο καρυπς μαναχον
εχω σην ψυμ γεραδες.

βεχω, βεχω.........

και νιτσα κι εγνωρισεν τε εμορφον
τ' εγαπς την ζεστασιαν
και χουλειται με το τερεμαν
και την πορπατεσίαν.

βέχω, βέχω......

Ελα ελα με τεμενα

ελα ελα με τεμενα
μη σκοτωνω εγω εμεν
κι αν σκοτωνω εγω εμενα
κριμαν εν κορη σ' εσενα.

οϊ να λει εμεν να λει
σο κιφαλιμ' κατ λαλει
εμορφον που θα φιλει
παντα θα παρακαλει.

κορτσοπον τινος εισαι
μηλον κοκκινον εισαι
πασεμενο και εμορφον
μαϊσεματικον εισαι.

Ελα Γιαννημ' και μη πας

ελα Γιαννήμ' και μη πας
κλωστ' οπις και τερ εμας,
και ο Γιαννες καναν κι εξεν
στραταν επερε κ' εφεκεν.

Γιαννεμ' σον τοπονντ' επας
κι αν εμας αρωθυμας
κλωστ οπις και σα παιδιας
Γιαννε στοχευσον την υγειας.

ελα Γιαννεμ' και μη πας
ντο ειναι ατα ντ' εφτας
καθκα ση γαρης το γιανν
και μη εισαι περισαν.

ο Γιαννες εξενιτευτεν
δεν κι εποικεν και οπις ερθεν
περισαντσ πουγαλεμενος
και πολλα πουσμανεμενος.

Τη καρδεασιμ' ο ουρανον

αν θελετε τον ουρανον
απες σην βουραν βαλω
μη λετε μη λετε με
τ' αρνοπομ' ν' ανασπαλω.

αναθεμα σε νε σεβντα
ευρικς αγνα καρδιας
εκει απες σειρτσ'
το αψιμος εκει απες την
φωτιαν.

πως εγρικασα ουρανε
κι οντες πονω λιβωνεις
κι αν τρεχνε τα δεκροπα μου
την γην νερα γομωνεις.

αχ ση καρδεας ιμ' τον ουρανον
συννεφα μαυρα εκατσαν
ηλεν κι αφηνε να εμπαιν
το ψοπομ' εγονατσαν.

Χαμέλεινον καρα καπαν

χαμελεινον καρα καπαν
και Αέ Ζαχαρεα
να ελεπω τ' αρνιμ'
πως περμεν
σ' ερημον την φωλεαν.

ο ουρανον και η θαλασσαν
η γη κι ολα τα παντα
ελα αρνοπομ' με τεμεν
πασκιμ θα ζουμε παντα.

σον ουρανονο πετα πουλι
σην γην ευταει ευωρα
εγω και εσυ ντο ειπαμε
μη λες ατο την χωραν.

αρνιμ τεσον ο προσωπον
αχ και τεσον τ' οματεα
μεσεν πουλιμ' θα χαιρουμαι
και περω τα μουρατεα.

Για τεμον τον πόνον μανα

για τεμον τον πονον μανα
ξάϊ μη κούεις τον γιατρον,
μανιτσαμ' εμεν κανειται
μονον η ευχην τεσον.

εντοκανε μεν καταρρας
για να τειρανιγουμαι
να πονω να υποφερω
και να βασανιγουμαι.

Επερασα πικρας πολλα

επερασα πικρας πολλα
η καρδεαμ' εματωθεν
πολλα βασανα εσειρα
το ψοπομ' επληγωθεν.
τα τραγουδεα ντο τραγωδω
κι ειν' μονο για τεμενα
ειν' για ολα τα καρδοπα
ντο ειναια πληγομενα.

ατωρα εγω θα τραγωδω
τα βασανα τα πονεα
αμαν θυμουμαι ντ' εσυρα
εκεινα τ' ασχεμα χρονεα.

εθαρνα ουλ αμον εμεν
απαν σον κοσμον ειναι
εθαρνα πως την ψυν ατουν
σον πληγομενον δεινε.
τα τραγουδεα ντο τραγωδω
κι ειν' μονο γαι τεμενα
ειν' για ολα τα καρδοπα
ντο ειναι πληγωμενα.

Μυροφόρα

μυροφορα, μυροφορα
γιαρ γιαρ αμαν
ασλανιμ' αμαν
ντο θα εινουμες ατωρα
σεβνταλιμ' τσιτσεκλιμ'
ασλανιμ' μικρον πουλιμ'.

μυροφορα, μυροφορα
ντο θα εινουμες ατωρα,
εγω εσεν αγαπω
και αλλου κες κι τερω.

αγαπω σεν παλλαλουμε
γιαρ, γιαρ αμαν
ασλανιμ' αμαν
για τεσεν ρουζω σκοτουμαι
σεβνταλιμ' ασλανιμ'
τσιτσεκλιμ' μικρον αρνιμ'.

μυροφορα, μυροφορα
ντο θα εινουμες ατωρα
εγω εσεν αγαπω
και αλλου κες κι τερω.

Κορη με τα τερεματας

κορημ με τα τερεματας
εσυ χαλανς χωριον
και για τεσεν κρουν
και περν αγουρ
σο καφενειον.

χασον πουλοπομ'
χασον
ολιγα καλλιεα χασον
ψαλτης αφειν την ψαλτικην
ποπας εβγαλ το ρασον.

οι γερονταδες το παστουν
ασα χερεατουν χανε
κ' οι παντρεμεν
ψωριγουνταν
κι αλλο σο σπιτ κι πανε.

χασον πουλοπομ'
χασον.....

Πως εινεται ο ανθρωπον

πως εινεται ο ανθρωπον
τα χρονεα αμα δαβενε
πεντε μαλια σο κυφαλ
ασπρα θα απομενε.

χερια ποδαρεα αλλο κι ακουν
παει κι ερτε η καρδια
αλλα πα ερωτουν ατον
και αλλα ακουν τ' οτιατ.

Εναν πουλιν επτανε

αγαπα κορ αγαπα με
οπως ντ' εποινες πρωτα
εσυ την χωραν μη τερεις
την καρδιας ερωτα.

αναθεμα, αναθεμα
αεικον γειτονιαν
εποικαν ατο καλατσιν
ντ' εφιλεσα σε μιαν.

εναν πουλιν επετανεν
ψηλα σον ουρανον
ατο εκλεγε κι ελεγε
επεμνα μαναχόνι.

τεμον η καρδεα καρδεα εν
τεσον πουλιμ' ελαε,
σι δυονους αναμεσα
καποιος εταραε.

Ινας μανα καθισμεντσα

ινας μανα καθισμεντσα
σ' εναν χαμελον σκαμνιν
τρωΐατεν αροθυμιαν
π' εχ σην ξενιτεια παιδι.

ελιγοστεψεν το φωσ ιμ'
και κι θα χωριζω σεν
ελα πριν να αποθανω
ας καλοσωριζω σεν.

Απ' αδα και περα θέλω

απ' αδα και περα θελω
εναν ησυχον ζωην,
να ανασπαλω τα μαυρα χρονια
μανα ντ' εφαγαν την ψυμ'.

αμαν, αμαν ,αμαν, αμαν
αμαν, αμαν αμαν,
μανα ντ' εφαγαν την ψυμ'.

σην ζωημ' τ' ημσαν τα χρονιαμ'
και σα ξενα εζησα
και τη οσπιτιμ' την πόρταν
εικοσ' χρονια κι ενοιξα.

αμαν, αμαν ,αμαν, αμαν,
αμαν, αμαν, αμαν,
εικοσ' χρονια κι ενοιξα.

βασανα πολλα εδεβαν
και πολλα επερασα,
εφαγανε με τα ντερτια
και εγω εγερασα.

αμαν, αμαν, αμαν, αμαν,
αμαν, αμαν, αμαν,
και εγω εγερασα.

Μάνα σ' εσον την μνήμην

ατωρα που θα εσερουσνε
εσυ πα ολιγα χρονια
μανιτσαμ' εφυγες νωρις
ασι ζωην με πονια.

θα ζεις απες σην ψυν εμουν
οσα κι αν ζουμε χρονια
κι εσεν παντα θυμουντανε
παιδια και εγγονια.

κι εχαρες οσον επρεπεν
επεταξες σα ουρανια
κι εσεγκες τι αγγελ φτεραν
μανα γλυκεσα μανα.

θα ζεις απες...

μ' ολια τα ανθρωπιας σις
θα σκουμες και κοιμουμες
κι εναν μανιτσαν αγγελον
σο ψοπον θα θυμουμες

θα ζεις απες....

τα διερμενειας ειν τεσαν
γλυκολαλον καμπαναν
και τα ευχας τρανταφυλλαν
μανα γλυκεσα μαναν.

θα ζεις απες.....

και λαφρυν το χωμαν
ντο σκεπας τ'εμορφον το κορμοπος
και ο αντρα σις οσον θα ζει
θ' αφτειν το καντιλοπος.

θα ζεις απες....

lx place













home | about me |contact| σχετικά | η λυρα του πόντου | χοροί | ποντιακή διάλεκτος | γενοκτονία | ανακοινώσεις

------------------------------------------------------------------

last update: 30/07/2010